USB - C ، USB - B و USB - A: تفاوت چیست؟

USB: اصول اولیه

USB یا اتوبوس سریال جهانی ، پروتکل و استاندارد سخت افزاری برای ارتباطات دیجیتال است. این هم شکل واقعی کابل کشی و هم اتصالات و هم ساختار داده هایی را که از آنها عبور می کند مشخص می کند. استاندارد اصلی در سال 1996 منتشر شد.

هدف اصلی USB توسط جهانی عنوان یعنی در ابتدا امیدوار بود که منابع ارتباطات و قدرت را برای لوازم جانبی رایانه استاندارد کند. این جهانی بودن اخیراً با USB - C به واقعیت نزدیک شده است ، اما حتی تکرارهای اولیه فناوری های اتصال قبلی را به شدت بهبود بخشیده است. قبل از USB ، کاربران مجبور بودند با مجموعه ای از کابل ها و اتصالات مختلف ، مانند درگاه های موازی ، سریال ، VGA و PS/2 برای صفحه کلید و موش ها ، که به طرز مشهور همان فاکتور فرم را داشتند اما از نظر عملکردی قابل تعویض نبودند ، مقابله کنند.

یک مزیت خاص USB نسبت به این اتصالات قبلی این است که داده و قدرت را ترکیب می کند ، تا حد زیادی از نیاز به منبع تغذیه مستقل برای دستگاه های خارجی جلوگیری می کند. این بدان معناست که شما دیزی - مانیتورهای زنجیره ای برای داشتن یک تجربه مشاهده یکپارچه.

رابط های USB همچنین به طور معمول نیازی به پیکربندی اضافی از سرعت داده ، آدرس های ورودی/خروجی و کانال های دسترسی به حافظه ندارند. بنابراین ، دستگاه های USB بسیار قابل تعویض هستند و همچنین می توانند داغ شوند - مبادله. این انعطاف پذیری همچنان به پیشرفت در استاندارد USB و مدل فعلی آن در USB - c ادامه می دهد.

USB - C ، USB - B و USB - A: تفاوت های کلیدی که باید بدانید

USB چندین مشخصات مختلف برای اتصالات خود دارد. در ابتدا ، فقط دو نوع USB وجود داشت: USB - A و USB - b. اکنون ، USB - C به بازی می پیوندد و همه چیز را تغییر می دهد.

USB - الف

USB - A رایج ترین نوع USB است. این احتمال وجود دارد که USB زیادی داشته باشید - یک اتصالات در خانه و شما با نحوه ظاهر کاملاً آشنا هستید. این کابل با آن پایان گسترده تر است. فقط یک ، از آنجا که کانکتور از نظر چرخشی متقارن نیست و هر دو انتهای متفاوت هستند ، مطابق با نوع دیگری از درگاه.

USB - B

دقیقاً مانند USB - A ، این تعیین اصلی برای دو انتهای یک کابل غیر - متقارن است. شکل متفاوت USB - A و USB - B به اجرای جنبه مونو - جهت گیری این تکرارهای USB کمک می کند. جریان داده ها دو جهت است ، اما قدرت فقط از میزبان به انتهای محیطی یا گیرنده جریان می یابد و بنابراین ، کابل فقط به یک روش وصل می شود.

علاوه بر این ، نسخه های مینی و میکرو از USB - A و USB - B وجود دارد که باعث سردرگمی می شود زیرا کاربران برای موارد استفاده اساسی به کابل های مختلف نیاز دارند و ممکن است برای اولین بار وصل کردن دستگاه ها دشوار باشد. یا دوم

USB - C

USB - C همه چیز را ساده می کند ، همه موارد در نظر گرفته شده (ما توضیح خواهیم داد که حتی بیشتر در عمق بعدی). برای مبتدیان ، کاملاً برگشت پذیر است ، بنابراین مهم نیست که چه طرفی را برای وصل کردن وصل کنید ، همه یکسان است. سپس ، قابلیت های دو طرفه آن امکان جریان برق را در هر دو جهت فراهم می کند ، داشتن دستگاه ها یکدیگر را شارژ می کنند و نمایشگرهای بزرگتر همچنین ، USB - C نرخ داده بهتری دارد که می تواند رانندگی کند HIGH - مانیتورهای وضوح.

این نکته برای همه هنرمندان دیجیتالی که نیاز به تولید صدای بکر و تولید تصویر دارند ، جالب است. یا هرکسی که به دنبال پلاگین باشد - و - برای آن موضوع اتصال بازی می کند. علاوه بر بهره وری و باقی ماندن در گردش کار به شدت به داشتن فضای صفحه نمایش کافی بستگی دارد و USB - C دقیقاً همین را فراهم می کند. کار کنار ، مانیتورهای USB - C تجربه سینمای خانگی با کیفیت بالا را به وجود می آورند. پیشرفت های زیادی وجود دارد ، و ما در اوقات هیجان انگیز زندگی می کنیم تا ببینیم چگونه USB - C می تواند زندگی و کار ما را ساده کند. مطمئن شوید که آماده هستید بیشترین استفاده را از آن!

USB برای چه چیزی استفاده می شود؟

USB در ابتدا برای لوازم جانبی رایانه طراحی شده بود: صفحه کلید ، موش ، درایوهای دیسک خارجی ، چاپگر ، اسکنر ، دوربین و موارد مشابه. با این حال ، تلفن های همراه و تبلت ها از جمله اولین تکرار آنها از جمله دستگاه های متصل به USB و درایوهای فلش هستند. علاوه بر این ، اخیراً ، USB به یک کانکتور همه کاره برای دستگاه های صوتی و تصویری مانند بلندگوها ، میکروفن ها ، مانیتورها و وب کم تبدیل شده است.

قابلیت شارژ دوگانه USB و قابلیت انتقال داده به این معنی است که می توان از آن نیز صرفاً برای شارژ استفاده کرد. درگاه های USB در سوکت های اصلی ، آداپتورها و سرب های پسوند معمولاً برای شارژ سریع دستگاه های تلفن همراه دیده می شوند.